Συνεντευξη με...τον καθρεπτη μου...

Και ο καθρέπτης μίλησε και μου είπε:Ζεις ευτυχισμένος διότι δεν γνώρισες ποτέ το μέλλον σου!Πρέπει να νιώθεις τυχερός γι'αυτο!Διότι έτσι γνώρισες την Ελπίδα που μαζί της ονειρεύεσαι το μελλον.Το δικό σου μέλλον!Είσαι τυχερός που γνώρισες το παρελθόν!Το δικό σου παρελθόν,αυτό που σ'εφερε εδώ,σ'αυτο που είσαι τώρα,σ'αυτο που εξαιτίας του γράφεις τώρα!Που βλέποντας μέσα από αυτό σήμερα κοιτάς το σωστό και το λάθος,και τώρα ξέρεις ότι όλα αυτά που συνέβησαν έπρεπε να συμβούν στη Ζωή σου για να φτάσεις ως εδώ!Στο σήμερα που ζεις μόνον με την Ελπίδα που όνειρα πλάθεται μαζί και που νιώθεις μέσα από αυτή ότι,ότι και να σου συμβεί στο μέλλον που δεν γνώρισες ποτέ θα πρέπει να το ζήσεις γιατί έτσι η Ζωή σου θα έπρεπε να εξελιχθεί!Και ότι σου επιφυλάσσει η Ζωή,απλά πες αδιαφορώ γιατί θα το μάθεις όταν γίνει παρελθόν!Και μην ζεις με αυταπάτες διότι οι καθρέπτες δεν μιλούν.Ακούς;Ακους την φωνή σου;Απλά μιλάς μαζί σου,απλά μεγάλωσες,τώρα ξερεις!!!!!!Ναι!!!Τώρα ξερω.Ελπιδα σ'αγαπω,γιατί μόνον μαζί σου ζω.Σ'ευχαριστω που μ'εκανες να σκεφτώ ότι αξία στη Ζωή έχεις μόνον εσύ γι'αυτο θα πεθάνεις μετά από μένα!Τελευταία!Βλέπεις σε καταράστηκαν Ελπίδα μου γλυκιά να πεθαίνεις πάντα τελευταία!